öfke bana arabesk müziği çağrıştırıyor. ne zaman sinirlensem öfkeden deliye dönsem, takıyorum kulaklığı son ses ibrahim tatlıses-güler ışık (mutlaka eski şarkıları) dinliyorum. çok fazla sinirliysem kulaklığı bırakıp kolona veriyorum sesi bütün ev artık hangisi denk düşüyorsa (canım dediklerim, acı gerçekler, bırakın gitsin, her sevgide bin ah ettim) inletiyorum. herkes annem dinliyor sanıyor tabi, kimse benden böyle bişi beklemiyor; nihayetinde her sabah değişmez topuklu-makyaj-takımelbise üçlüsüyle evden ayrılan bir insanım. ama değil işte...
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder