ted ankara koleji hazırlık sınıfındayım. annemle, babam ingilizce bilmiyorlar ve oğullarının bir an evvel sular seller konuşmasını bekliyorlar. ama bir an evvel.. daha yes, no, stand up, sit down seviyesinde iken, bunlar beni çekerlerdi karşılarına, haydi konuş, bir şeyler söyle derlerdi.. bir iki yes mes dedikten sonra, dravdan sallamaya başlardım; "layk sit davn, nat fey, tumik, is, okey, riçırt fayf" ya şimdi ne uydururdum onu da bilemedim bak, böyle soundu ingilizceymiş gibi bazen 8-10 dakka konuşur, sonra da ne anlattığımı bi de ballandıra ballandıra tercüme ederdim. hey gidi günler hay.* çok sık dejavu veya dizi halinde kaldığı yerden devam eden rüyalar görürüm. rüya demişken aklıma
geldi... birkaç sene öncesine kadar bir gecede gördüğüm üç dört tane farklı rüyayı hatırlar, uyandığımda hepsini eksiksiz anlatabilirdim. yaşlılık, şimdi birini hatırlayabilirsem öpüp başıma koyuyorum.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder