onu ne zaman dusunsem yuzume bir gulumseme geliyor sozluk. ama ben ne yaptim, beceremiyorum diyip kestirip attim. hani cabalamakti herseyin anlami beraber birseyler basarabilmekti, olmuyor ama olduramadim. ne mi oldu, gene yalniz kaldim hem de kendi istegimle.simdi boyle daha iyiyim diyip kendimi kandiriyorum. oysa kosup kosup sarilasim geliyor.umarim duvara carpmam bu sefer de yaptığım işin şirket içi ünvanı " marka yöneticiliği". hala alışamadım ünvana. biri sorduğu zaman inanılmaz çekiniyorum söylemeye. karşımdaki hava atıyorum zanneder gibi hissediyorum. ya da karşımdaki " yemişim senin yöneteceğin markayı ehe ehe " der gibi geliyor. takıntılı mıyım neyim lan ? hayır ben istemedim o ünvanı neticede. işin ismi o. dünyayı kurtarmıyorum biliyorum. yani ne bileyim. tövbe tövbe..
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder