şimdi çocuğu oldu keratanın, arada oturup izliyoruz uyurken filan ufaklığı, eğer diyorum, hamilelik stresini bi daha çekemem filan deyip üşenip bir kardeş daha yapmazsan buna, seni döverim, sokaktan bir çocuğu kardeş diye tutar getiririm. ben böyle diyince çok duygusal bir insan olduğu için ağlıyor. arada gidip kafasına vuruyorum, fiske atıyorum, ne ara büyüdün de çocuğun oldu senin eşek filan diye, ama ne zaman sataşsam çok fena oluyorum, sanki geçmişin kötü bir taklidi, evde gülmekten boğulduğumuz, annem yazlıktayken filan evdeki son yemek için kavga ettiğimiz, trafikte gülerken kaza yaptığımız, oturup ilgiyle flaş tv'deki komik amerikan güreşini izlediğimi günler geliyor aklıma, yeğenim olacak küçük yumağı büyüklüğüne benim bile şaşırdığım anlamsız öforik bir sevgiyle sevsem de, ablamı annem gibi bellediğimden midir nedir, çok kış günü ayazda kalmış gibi, birden soğuk çarpmış gibi hissediyorum bir yandan. ciddi anlamda hasta olduğumu düşünmeye başladım.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder