ben masal gibiydim. bir vardım bir yoktum. çünkü çocuktum. büyükler beni görmek isterlerse var olurdum. görmek istemezlerse yok. ama yanılıyorlardı. ben hep vardım. en çok da beni yok sandıkları zamanlarda vardım. hepsi birbirlerini birbirlerine göründükleri kadar biliyorlar tanıyorlardı. oysa benim yanımda bütün maskeleri düşüyordu. çünkü ben çocuktum. yoktum. onları en gerçek halleriyle çizdim aklımım defterine. ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde.
cemile'nin aldatıldığını öğrendikten sonra, yatak odasındaki aynada gördüğü fotoğrafla geçmişi hatırladığı sahnenin zaman geçişindeki şairaneliğe hasta olduğum dizi. (ali'nin fotoğraf çekilirken evlenme teklif ettiği an)
cemile mazideki mutlu günleri anımsayarak gülümserken sokaktan eskici geçmektedir ve fonda "eskiciii " nidasıyla ilerlerken eve dönmekte olan ali'yle karşılaşır.artık her şeyin eskidiği gün gibi aşikardır cemile için.44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder